Dr Hemmel wie a Poschtkarte so blài
Met ma Morgaleftle no licht ràj.
En dara Brisa, a herrlicha Duft wo wajt :
Dr Bür hett naba eiserem Hüs, d’Màtta gmaijt.

Das gschnettana Grààs, met dam eiga n’àrtiga Gruchsenn,
Weckt en mim ennara a tief verborgana Senn.
Das saldsàma Empfenda en eim Zuck
Schloht mi wie dr Bletz en d’Chendheit zruck.

Uff dr Schoos vum Bàbba,
Zwescha dr Mamama und d’Màma,
Herh I d’Holzräder vum Bretschiwäga
Eber da holpriga Steiwag fähra.

Met Hischt, Hot und Hüh en sänftem Trett
Rolla mer alli vier uff dam Wäga met.
S’esch no morga frieh,
Mer hola Griens fers Vieh.

D’Laitzel vum Stier und Ross fescht en dr Häng
Met làngsàmem secherem Gäng
Derf ech fiehra wie a Prenz so stolz
Das Gspänn uff eiseri Mätte hengerm Längholz.

Umschlunga vu dana wo mi eber àlles garn hai
Un met dam Gfühl, dàss si mi nie warda lo allei,
Gspeer I mi, en dar wärmharzigkeit fescht geborga
Ohni Ahnig was chend amol beditta Chummer und Sorga.

Die tiefsennigi Liebi met sinra Mächt,
Herrlicher àss a warmi Summernacht
Begiesst mi Chenderharz met Zärtlichkeit
Schutz, Vertroja un Secherheit.

O der sorgalosi gsagneti Cherderjohra
Wurum sennt d’r denn scho so lang verlora
Ech wo gmeint hà der wardet ebig bliba
Um mi ‘verschona vor Angscht, Gfohr und Liida.

A Träna rollt uff dr Bägga
Wo mi zwengt zum Oiga üff màcha.
S’Gràss duftet emmer no wie zur Chendheitszitt
Doch die wo mi so lieb g kàà hei, senn zwei scho witt.

23.8.2014
A. Schoffmann